MIF

Imagjinata


Nga Fatmir Terziu

Në mjaft fjalë ajo është gjithmonë pranverë

Vetëm në një,

të vetmen fjalë ajo është muzg

Dhe qielli nën të është i kaltërt

Dhe Deti poshtë saj është një ëndërr.



Pasi kemi ikur nga agimi në muzg

Ecejaket në rrugë përthyhen

Si një rrotë qerreje të ndotur.



Sytë nën tymin e cigares,

Kuaj të drobitur betejash

të lodhur vetëm për gjumë.



Destinacion i jetës paarsye

Zvarritet mes shalëve kokëposhtë

Në murin bosh vetëm një gozhdë.



I ngritur si mulli ere

Astari i shpirtit ikanjak

Poshtë pantallonave merr flakë...



Pemë që mbijnë rrugëve

Ku qentë shurrojnë pa siklet

Hije për hithra që djegin.



Një fjalë, ajo që duhet. Burrit

kur nuk i mungon në jetë

Dhe bota nuk trembet, fle e qetë...



Kuaj që fluturojnë mbi retë.