S a ll a
Nga Sherif
Bllaca
Salla e
operimit më pret
Infermierja
më fton të hy aty
Përshwndetet,
më mbyllet dera
Nuk di të flasw
gjuhën Angleze
Ata më
tregojnë krevatin dhe
palosem në
të duke pritur …
I palosur i
heshtur në pritje
Mbi mua
vërshon mbulesa e bardhë
Në heshtje
prana meje vinjnw …
Pastaj ndjej
një shushuritje
Që prish
qetësinë dhe …
Dhe fillon
lazeri të djegë
Ndjej
dhembje, derdhje
Gjaku i përzier
më lotë
Që vërshojnë
faqët e mia
Dua t’ju them
ma ngadalw
Por gjuhën s’e
di si t’ju them
Lazeri djeg
e djeg qepallat e syve
Loti i
përzier me gjak
Digjet
shkrum sytë mbyllen
Ata flasin,
por unë si kuptoj
Fillon qepja
qepallave…
Ndjej
dhimbje s’duroj dot
Ju them
mjaft më, ata …”how?”
Dhe
vazhdojnë unë heshti
I palosur, i
lodhur symbyllur
Ndjej
largimin e tyre ... “finish”- thonë
Nga krevati
më largojnë
Më ulin në
një karrige dhe…
Ashtu më sy
të mbyllur
I lodhur nga
operimi
Symbyllur
nuk e pashë
As djalin që
më priste
Aty ku më
kishte lënë.