Nga Fatmir Terziu
Botën e kemi marrë tashmë elektronike
Jetës ia kemi qepur elektroniken
Flasim, qeshim e tregojmë në linjën elektronike
Vrasim kohën me modën elektronike.
Elektronikë kemi lindur në këtë shekull
Elektronikes i jemi ngjitur si petull.
Kokrizat e elektronikes ngasim
Në hapësirën tonë vitale
Pastaj prapë në ajër zgjasim
Linjat e padukshme dixhitale.
Botës elektron i jemi ngjizur
Botës që e ëndërronim si të krisur
Botës që na quan elektrolitë
Botës që na përqesh përditë!
Ne prapë e kemi nga halli
Qepjen pas elektronikes
Lajmë me të mallin
Mbledhur skutave të mërgimit prej vitesh.
Ne jemi robotët e rrinj jo-elektronikë
Që ramë në dashuri me elektroniket
Ne jemi për t’a thënë krejt pa frikë
Nga ajo ‘parajsë’ ku edhe natën të iket.
Nuk ka komente:
Posto një koment